رباتیک به شکل‌های متفاوتی از دوران باستان با انسان‌ها همراه بوده. گزارش‌هایی از ماشین‌های بادی از یونان و روم باستان موجودند و در چین باستان نیز «ربات‌های» ساده‌ای طراحی و ساخته می‌شدند. حتی لئوناردو داوینچی نیز در قرن ۱۵ ایده‌ای برای شوالیه‌های مکانیکی عرضه داد که به طرز شگفت‌آوری با ربات‌های انسان‌نمایی که در دنیای مدرن به آن‌ها عادت کرده‌ایم، شباهت داشتند.
البته مفهوم مدرنی که از ربات‌ها داریم تا قبل از انقلاب صنعتی وجود نداشت. ایده ربات‌های انسان‌نما نیز برای نخستین بار در فیلم‌ها و ادبیات قرن بیستم ظاهر شد.
ربات‌ها، چه دوستشان داشته باشید و چه از آن‌ها بترسید، به بخشی جدانشدنی از دنیای ما تبدیل گردیده‌اند. آن‌ها راه خودشان را به صنایع پزشکی، خودرو، هوافضا و سرگرمی باز کرده‌اند. طبق گزارش‌های اخیر، انتظار می‌رود حجم صنعت رباتیک از ۶۶٫۴۸ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۰ به ۱۵۸ میلیارد در سال ۲۰۲۵ جهش کند. ربات‌ها ما را ترک نخواهند کرد.
در این مطلب قرار است از مهندسان رباتیکی که قلمروی ربات‌ها را به جلو رانده‌اند، حرف بزنیم.
۱. جوزف انگلبرگر: پدر رباتیک
چه کسی پدر علم رباتیک بود؟ جوزف انگلبرگر (Joseph Endgelberger) به طور متفق‌القول با خلق صنعت رباتیک صنعتی شناخته می‌شود. انگلبرگر در ژوئیه ۱۹۲۵ متولد گردید و در دسامبر ۲۰۱۵ از جهان رفت. او یک فیزیکدان، تاجر و مهندس آمریکایی بود که کارهایش صنایع تولیدی و جامعه را در مقیاس بزرگ تحت تاثیر قرار داد.
انگلبرگر در سال ۱۹۵۶ در یک مهمانی با جورج دی. دوول (George D. Devol)، مهندس و مخترع آمریکایی دیدار کرد. این دو مرد شروع به صحبت درباره عقاید آیزاک آسیموف در باب رباتیک کردند. دوول علاوه بر این درباره گجت انتقال جرم برنامه‌ریزی گردیده‌اش که در انتظار ثبت اختراع آن بود به انگلبرگر توضیح داد.
جوزف بلافاصله این گجت را به عنوان یک ربات به رسمیت شناخت و نسبت به کاربردهای بالقوه آن در ساخت و تولید – مخصوصا برای وظایف خطرناک – متقاعد شد. این آغاز یک همکاری پربار بین این دو مرد بود که در نهایت باعث به وجود آمدن خطوط تولید خودکار به شیوه‌ای که ما با آن آشنا هستیم، شد.
سال ۱۹۵۹ نخستین ربات آن‌ها آماده بود: یونیمیت ۰۰۱# (Unimate #001) که برای نخستین بار از سوی جنرال موتورز در خط تولید واقع در ترنتون نیوجرسی به کار گرفته شد.
انگلبرگر در سال ۱۹۶۱ شرکت یونیمیشن (Unimation Inc) را تاسیس کرد تا ایده ربات‌های صنعتی را بسط دهد. یکی از نخستین ربات‌های کارخانه او، یونیمیت ۱۹۰۰، در یک نمایشگاه تجاری در شیکاگو و علاوه بر این تونایت شو (Tonight Show) جانی کارسون (Johnny Carson) در ۱۹۶۶ به نمایش در آمد.
از این تاریخ به بعد، ربات‌های تولیدی، صنعت و جهان را به طور اساسی دگرگون کردند. کار انگلبرگر در زمینه رباتیک لقب «پدر ربات‌ها» را برای او به ارمغان آورد.
۲. جورج دی. دوول: مخترع نخستین ربات صنعتی قابل برنامه‌ریزی
جورج دی. دوول نخستین ربات صنعتی قابل برنامه‌ریزی در جهان را ایده‌پردازی، طراحی، اختراع و ثبت کرد.
وقتی در سال ۱۹۲۱ دوول نه سالش بود، واژه ربات با بازی کارل کاپک (Karel Capek)، R.U.R (Rossum’s Universal Robots)، وارد اصطلاحات عامیانه شد. این رویداد اثر بزرگی روی دوول داشت که چند دهه بعد نخستین ربات صنعتی جهان را طراحی کرد و ساخت. او بعدها با جوزف انگلبرگر، پدر رباتیک دیدار و همکاری کرد، جایی که اشتیاق مشترکشان نسبت به ربات‌ها، دنیای اطراف ما را برای همیشه تغییر داد.
نتیجه ملاقات این دو مغز متفکر، تولید نخستین ربات صنعتی، یونیمیت در سال ۱۹۵۹ بود. این گجت بعدا به جنرال موتورز فروخته و برای ریخته‌گری و جوشکاری نقطه‌ای به کار گرفته شد. سال ۱۹۶۶ ربات‌های دوول و انگلبرگر با ماکزیمم ظرفیت تولید گردیدند و کمپانی‌شان، یونیمیشن برای نخستین بار در سال ۱۹۷۵ و پس از ۵ میلیون دلار سرمایه‌گذاری به سوددهی رسید.
دوول سال ۲۰۱۱ در سن ۹۹ سالگی درگذشت. اختراع‌های او شامل نخستین ربات صنعتی واقعی، یونیمیت، منجر به شکل‌گیری خطوط تولید تمام خودکار گردید که در کارخانه‌های امروزی چیزی کاملا عادی هستند.
۳. ماروین مینسکی: پیشگام هوش مصنوعی
ماروین مینسکی (Marvin Minky) بیشتر از همه به خاطر کارهای پیشگامانه‌اش در کاربردی‌سازی هوش مصنوعی شهرت دارد. او در سال ۱۹۶۹ برای این کار جایزه ای. ام تورینگ (A. M. Turing Award) را برد. این جایزه یکی از ارزشمندترین جوایز در حوزه علوم کامپیوتر هست.
ماروین مینسکی در سال ۱۹۲۷ در نیویورک به جهان آمد. او بعد از ناکامی در نیروی دریایی ایالات متحده در طول جنگ جهانی دوم، وارد دانشگاه هاروارد گردید و به مطالعه فیزیک، نوروفیزیولوژی و روانشناسی مشغول شد. او در نهایت در سال ۱۹۵۵ با درجه ممتاز در ریاضیات فارغ‌التحصیل گردید، سال بعد وارد دانشگاه پرینستون گردید و نخستین شبیه‌ساز شبکه عصبی را ساخت.
او دوباره به هاروارد بازگشت و بعد از چند سال به MIT رفت تا علاقه‌اش به علوم کامپیوتر را به عنوان ابزاری برای فهم اندیشه انسانی دنبال کند. او در آنجا با جان مک‌کارتی (John McCarthy) همکاری کرد و بعدها این دو، پروژه هوش مصنوعی را پایه‌گذاری کردند. این مکان امروز با نام آزمایشگاه هوش مصنوعی و علوم کامپیوتر MIT شناخته می‌شود و همچنان یکی از مراکز پژوهشی پیشرو در زمینه هوش مصنوعی هست.
کار مینسکی به شکل‌گیری حوزه هوش مصنوعی منجر گردید و پایه‌های انفجار پیشرفت ربات‌های «هوشمند» را بنا نهاد. کار مینسکی تا به امروز برای مهندسی رباتیک یک مرجع اساسی هست.
۴. ویکتور شاینمن: مخترع نخستین بازوی رباتیک الکتریکی قابل کنترل با کامپیوتر
ویکتور شاینمن (Victor Scheinman) به طور متفق‌القول به عنوان مخترع نخستین بازوی رباتیک الکتریکی – یا بازوی استنفورد (Stanford Arm) – قابل کنترل با کامپیوتر شناخته می‌شود. این ربات یک گجت سبک‌وزن، چند برنامه‌ای و همه‌کاره بود که امروزه به طور گسترده در صنایعی همچون مونتاژ خودرو به کار می‌رود.
ویکتور در دسامبر ۱۹۴۲ به جهان آمد و در سال ۱۹۶۹ پس از مطالعه مهندسی پزشکی در دانشگاه استنفورد به ایده انقلابی بازوی رباتیک پرداخت. او بعدا در سال ۱۹۷۳ شرکت ویک‌آرم (Vicarm Inc) را پایه‌گذاری کرد تا اختراعش را بسط دهد، تولید کند و به فروش برساند. شرکت او بعدا به غول رباتیک آن دوران فروخته گردید: یونیمیشن.
شاینمن به همکاری نزدیک خود با یونیمیشن برای پیشرفت «ماشین همه‌کاره قابل برنامه‌ریزی برای مونتاژ» (به اختصار PUMA) ادامه داد.
او بعدا شرکت رباتیک اتوماتریکس (Automatrix) را پایه‌گذاری کرد که ربات‌هایی با دوربین و سنسورهای دیگر تولید می‌کرد. او علاوه بر این سیستم دنیای رباتی (Robotworld) را پیشرفت داد که ربات‌ها را قادر می‌ساخت به طور هماهنگ با یکدیگر کار کنند.
ویکتور در سال۲۰۱۶ در پترولیای کالیفرنیا در گذشت.
۵. ایچیرو کاتو: سازنده نخستین ربات انسان‌نمای واقعی در دنیا
ایچیرو کاتو (Ichiro Kato) از دانشگاه «واسادا» مطالعاتش در زمینه‌های پزشکی و ربات‌های انسان‌نما را برای راه‌اندازی پروژه بسیار تاثیرگذار وابات (WABOT) در سال ۱۹۶۷ به کار گرفت. در سال ۱۹۷۲ این پروژه موفق به تولید نخستین ربات «هوشمند» انسان‌نما با مقیاس کامل گردید: وابات-۱.
وابات-۱ دو بازو داشت، روی دو پا راه می‌رفت و از یک جفت دوربین برای دیدن استفاده می‌کرد. پروژه وابات ایچیرو در پیشرفت اولیه ربات‌های انسان‌نما بسیار کارآمد بود. سال ۱۹۷۲ وابات-۱ کامل گردید و به نخستین ربات انسان‌نمای جهان مبدل گشت.
سیستم اعضای وابات-۱ آن را قادر می‌ساخت تا با دو عضو پایینی راه برود و اشیا را با «دست‌هایش»، که با سنسورهای لمسی تکمیل گردیده بودند، بگیرد و جابه‌جا کند. وابات-۱ با استفاده از سنسورهای دیداری و آکوستیک خود توانایی اندازه‌گیری فاصله و محاسبه مسیر به سمت اشیا را داشت. سیستم مکالمه آن نیز این قابلیت را داشت که با کمک یک دهان مصنوعی در زبان ژاپنی با افراد مکالمه کند.
کاتو در سال ۱۹۹۴ در گذشت.
۶. تاکئو کاناده: سازنده نخستین بازوی رباتیک هدایت مستقیم
کاناده، متولد اکتبر ۱۹۴۵ در ژاپن، یکی از برجسته‌ترین متخصصان و محققان حوزه بینایی کامپیوتر و رباتیک هست. بینایی کامپیوتر حوزه‌ای است در ارتباط با پژوهش این مساله که کامپیوترها چطور می‌توانند تصاویر و ویدیوهای دیجیتالی را درک و ساختار بینایی انسان را تقلید کنند.
کاناده در بسیاری از سازمان‌های دولتی و هیئت‌های مشاور صنایع و دانشگاه‌ها، شامل هیئت مهندسی هوانوردی و فضا در شورای پژوهش‌های ملی، کمیسیون مشاوره تکنولوژی‌های پیشرفته ناسا، پنل PITAC برای تغییر مراقبت‌های بهداشتی و هیئت مشاور سازمان پژوهش‌های پیشرفته کانادا فعالیت کرده هست.
او علاوه بر این در طول دوران حرفه‌ای خود جوایز و افتخارات گوناگونی همچون جایزه کیوتو برای علوم اطلاعات را در سال ۲۰۱۶ دریافت کرده. او در حال حاضر استاد بنیاد هلن ویتاکر (Helen Whitaker) در دانشگاه کارنگی ملون و داور حدودا ۳۰۰ نشریه آکادمیک و صاحب ۲۰ پتنت هست.
۷. نوبویوکی اوکوده: نسل تازهی از ربات‌ها را بین عامه مردم رواج داد
گرچه به احتمال زیاد نام نوبویوکی اوکوده (Nobuyuki Okude) را نشنیده‌اید، اما قطعا با محصولاتش آشنا هستید. او مرد پشت پرده خط تولید اسباب‌بازی‌های تاثیرگذار و موفق و کارتون‌های ترنسفورمرز هست. هرچند اسباب‌بازی‌ها و کارتون‌های ترنسفورمرز مانند بقیه ربات‌های این فهرست «واقعی» نیستند، اما ایده ربات‌ها را بین عامه مردم پرطرفدار کرده‌اند.
نوبویوکی در آن زمان نایب رییس اجرایی شرکت تاکارا (یک تولیدکننده اسباب‌بازی ژاپنی) بود که ایده ربات‌هایی که به ماشین‌های واقعی تبدیل می‌شوند را ابداع کرد و نام آن‌ها را دایاکلون (Diaclone) گذاشت. تاکارا به سرعت با هاسبرو (Hasbro) وارد همکاری گردید تا این اسباب‌بازی‌ها، کارتون‌ها و در نهایت ربات‌های تاریخ‌ساز را تولید کند. این نوآوری، الهام بخش نسل تازهی از کودکان بود که ایده و دانش رباتیک را پیشرفت دهند.
اوکوده در سال ۱۹۴۴ متولد گردید و در اوایل دهه ۱۹۷۰ به تاکارا پیوست. در اوایل دهه ۱۹۸۰ هاسبرو با تاکارا وارد همکاری گردید تا دوتا از محبوب‌ترین اسباب‌بازی‌هایشان، «میکرومن» و «دایاکلون» را با هم ادغام کنند. نوبویوکی متوجه توانایی‌های توسعه خط تولید یک اسباب‌بازی تازه بر پایه ماشین‌های دایاکلون گردید و در نهایت ترنسفورمرها به وجود آمدند که کودکان نسل ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ به آن‌ها عشق می‌ورزیدند.
طراحی ۲۸ کاراکتر اصلی توسط کوجین اونو (Kojin Ono)، تاکاشی ماتسودا (Takashi Matsuda)، هیدئاکی یوکه (Hideaki Yoke)، هیرویوکی اوبارا (Hiroyuki Obara) و ساتوشی کوئیزومی (Satoshi Koizumi) انجام گردید و حق مالکیت کل اسباب‌بازی‌ها در نهایت به هاسبرو فروخته شد.
۸. دیوید برت: سازنده «روبوتونا» در ۱۹۶۶
روبوتونای (RoboTuna) دیوید برت (David Barrett) یکی از نخستین ماهی‌های رباتیک موفقی بود که ساخته شد. این ربات برای تقلید حرکت و شکل یک ماهی واقعی ساخته گردیده بود و با شش سروو موتور (servo motor) کنترل می‌شد. این ربات برای کاوش پیشرانه‌های تازه برای ماشین‌های خودران دریایی، UAV (Autonomous Underwater Vehicles) ساخته گردیده بود.
در سال ۱۹۶۶ دیوید برت، دانشجوی دکترای MIT ربات زیست‌تقلید روبوتونا را برای تز PhD خودش ساخت. این ربات قابلیت تقلید حرکات یک ماهی تن بلوفین در آب را داشت.
ایده این پروژه، بررسی امکان طراحی و ساخت یک زیردریایی رباتیک بود که بتواند مثل یک ماهی شنا کند و در نتیجه طراحی یک نوع پیشران برتر برای ماشین‌های خودران دریایی. روبوتونا بسیار موفق بود و نشان داد که نسبت به دیگر زیردریای‌های رباتیک قدرت مانور بیشتری دارد و انرژی کمتری مصرف می‌کند.
۹. توشیتادا دویی: مغز متفکر سگ-ربات انقلابی AIBO
توشیتادا دویی (Toshitada Doi) به عنوان سازنده AIBO شناخته می‌شود. AIBO (Artificial Intelligence Robot) مجموعه‌ای از حیوانات خانگی رباتیک بودند که سونی در ابتدای هزاره تازه طراحی کرد و ساخت. نمونه اولیه این ربات‌ها در سال ۱۹۸۸ و نخستین مدل تجاری‌شان در مه ۱۹۹۹ پرده برداری شد. سونی تا سال ۲۰۰۶ به معرفی مدل‌های تازه که اکثرا طراحی شبیه سگ داشتند، ادامه داد.
AIBO قابلیت برخی تعاملات با انسان را داشت و وقتی برای نخستین بار در ژاپن به فروش گذاشته گردید، به طرزی شگفت‌انگیز تمامی موجودی آن در کمتر از ۲۰ دقیقه به فروش رفت. مشارکت‌های این ربات انقلابی در رباتیک وقتی در سال ۲۰۰۶ در تالار افتخارات دانشگاه کارنگی ملون قرار گرفت، به رسمیت شناخته شد.
دویی در سال ۱۹۴۳ متولد گردید و به تحصیل در رشته مهندسی برق پرداخت و در ادامه نقشی بااهمیت در انقلاب فایل‌های صوتی دیجیتال ایفا کرد. او مدرک مهندسی برق را در سال ۱۹۶۴ از دانشگاه فناوری توکیو و مدرک PhDاش را در سال ۱۹۷۲ از دانشگاه توهوکو دریافت کرد.
دویی در سال ۱۹۶۴ به سونی ملحق گردید و بلافاصله شروع به ساخت نخستین پروژه صوتی دیجیتال برای این شرکت کرد. او پیشرفت آداپتور PCM را به پیش می‌راند و یکی از اعضای برجسته گروهی بود که در نهایت موفق به طراحی و ساخت CD شد. او در دهه ۱۹۹۰ رهبری آزمایشگاه جانوران دیجیتالی سونی را برعهده داشت، جایی که در آن AIBO را ساخت. تیم دویی در سال ۲۰۰۳ موفق به ساخت Qrio، یک ربات انسان‌نمای دونده شد.
۱۰. ساتوشی شیگمی: مرد پشت پرده ربات‌های مشهور آسیموی هوندا
آسیمو یا قدمی پیشرفته در تحرک نوآورانه (Advanced Step in Innovative Mobility)، مجموعه ربات‌های انسان‌نمای مشهور و حالا بازنشسته‌ای است که هوندا از سال ۲۰۰۰ طراحی و تولید می‌کرد.
آسیمو یکی از نخستین ربات‌هایی بود که به طور موفقیت‌آمیز قدم‌های انسان را تقلید می‌کرد و در ۲۱ سال گذشته تبدیل به نمادی برای ربات‌های انسان‌نما گردیده هست. ساتوشی شیگمی (Satoshi Shigemi) به عنوان مهندس ارشد و رهبر پروژه در پشت پرده پروژه آسیمو به مدت دو دهه شهرت دارد.
او بدون هیچ اغراقی عضوی حیاتی در طراحی و خلق پروژه ربات انسان‌نمای هوندا بوده هست. این پروژه در نیمه دوم دهه ۱۹۸۰ با هدف تولید نخستین ربات دو پای دنیا آغاز شد. در ابتدا نخستین ربات‌های راه‌رونده در بین سال‌های ۱۹۸۶ تا ۱۹۹۳ با عنوان سری E در هوندا پیشرفت یافتند که این پیشرفت در ادامه با ربات‌های سری P تا سال ۱۹۹۷ ادامه پیدا کرد.
این‌ها همگی قبل از سری مشهور آسیمو پیشرفت پیدا کردند. نسخه‌های اخیر آسیمو می‌توانند بدوند، روی شیب‌ها و سطح‌های ناهموار راه بروند، به نرمی برگردند، از پله‌ها بالا بروند و حتی به اشیایی نزدیک شوند و آن‌ها را بردارند.
آن‌ها حتی قابلیت فهم دستورات صوتی ساده و حالت‌های چهره را نیز داشتند. متاسفانه هوندا اخیرا اعلام کرده که قصد بازنشسته کردن این سری ربات‌های انسان‌نما را دارد.
۱۲. جیکوب ماتییویچ و دانا شرلی و سوجورنر ناسا ربات‌ها را راهی مریخ کردند
ربات سوجورنر (Sojourner) که در ماموریت رهیاب مریخ مورد استفاده بود، نخستین رباتی بود که در مریخ به کار گرفته شد. این ربات کارش را در ۴ ژوئیه ۱۹۹۷ روی سطح مریخ آغاز کرد و قرار بود ۷ روز دوام آورد، اما در نهایت به مدت ۸۳ روز به کارش ادامه داد.
این ربات متواضع و شش چرخ که با انرژی خورشیدی کار می‌کرد، فهم انسان‌ها از رباتیک و ارتباطات را در آن زمان دگرگون کرد. علیرغم سفر حماسی‌اش از زمین به سیاره سرخ، بیش از ۳۳۰ فوت (۱۰۰ متر) روی سیاره پیشروی نکرده بود که ارتباطش قطع شد. این مریخ نورد را جیکوب ماتییویچ (Jacob Matijevic) و دانا شرلی (Donna Shirley) و یک تیم بزرگ از دانشمندان و مهندسان JPL و ناسا طراحی کردند.
سوجورنر یک کاوشگر رباتیک شش چرخه نیمه خودکار بود که توانایی کنترل از روی زمین را داشت. دستورات، به علت فاصله مریخ از زمین تاخیری ده دقیقه‌ای داشتند، که این علاوه بر این به معنی یک تاخیر ده دقیقه‌ای دیگر در رسیدن پاسخ به زمین بود.
هدف اصلی مریخ‌نورد رباتیک، کاوش در سطح مریخ و جمع‌آوری اطلاعات درباره خاک و ژئولوژی سیاره بود. ربات ۳ دوربین داشت: دو دوربین تک‌رنگ در جلو و یک دوربین رنگی در پشت. این ربات علاوه بر این به یک طیف‌سنج اشعه ایکس پروتون آلفا مجهز بود تا ترکیب سطح مریخ را تعیین کند. تمام تجهیزات آن با یک مجموعه باتری با ظرفیت محدود و یک پنل خورشیدی آرسنید/ژرمانیوم گالیومی با بازدهی هجده درصد تغذیه می‌شدند.
با وجود اینکه این ماموریت عمر کوتاهی داشت، اطلاعات آن کمک زیادی به اصلاح و توسعه طراحی ربات‌های کاوشگر بعدی کرده هست.
۱۳. جو جونز: مخترع رومبا
رومبا (Roomba)، ربات تمیزکننده مشهور، نخستین بار در سال ۲۰۰۲ از سوی آی‌روبات (iRobot) وارد بازار شد. این ربات اگر نخستین نباشد، یکی از نخستین ربات‌های موفق تمیزکننده خانه در تاریخ به شمار می‌رود.
رومبا به مجموعه‌ای از سنسورها مجهز است که در پیشروی در فضای خانه و اجرای وظایف برنامه‌ریزی گردیده‌اش آن را هدایت می‌کنند. این سنسورها به ربات توانایی تشخیص موانع، نقاط کثیف روی کف یا شیب‌های سریع و پله‌ها را می‌دهند.
رومبا از دو چرخ کناری مستقل از هم استفاده می‌کند که به آن امکان چرخش ۳۶۰ درجه در یک نقطه را می‌دهند. یک جاروی ۳ شاخه‌ای چرخنده می‌تواند خرده ریزه‌ها را از گوشه‌های قائم به سمت قسمت مکنده بکشد.
جو جونز (Joe Jones) کارش را با تحقیق روی ربات‌های کوچک در آزمایشگاه هوش مصنوعی MIT با یک ایده جذاب شروع کرد: «من با ربات‌های واقعا کوچک و انفعالی هیجان زده گردیدم و با خودم فکر کردم: میشه کلی کار با اینا کرد. میشه یه ربات ساخت که خونه رو تمیز کنه.»
او ابتدا با ساختن نمونه‌های آزمایشی ربات تمیزکننده کف با قطعات لگو شروع به کسب تجربه کرد. چند سال بعد، وقتی که مشغول کار در دنینگ گوشی روباتیکس (Denning Mobile Robotics) بود، به همراه مهندس مکانیک جک شیمک (Jack Shimek) یک طرح مفهوم از چیزی که می‌توانست به رومبا تبدیل شود، عرضه کردند.
به زودی هنگام بسط این ایده از کارشان اخراج و چند ماه بعد در آی‌ربات استخدام گردیدند. باقی، به قول معروف، در تاریخ ثبت گردیده هست. رومبا در گذشت زمان تحت سلسله‌ای از اصلاحات و پیشرفت‌ها قرار گرفت و توانایی تعویض قطعات آن باعث گردید مدل‌های قدیمی نیز از این به‌روزرسانی‌ها بی‌بهره نمثل.
۱۴. مارک ریبرت و ربات‌های «شبح‌وار» بوستون داینامیکس
مارک ریبرت (Marc Raibert) و شرکت اسپین‌آف MIT، بوستون داینامیکس به‌خاطر پیشرفت ربات چهارپایشان، بیگ‌داگ (BigDog) و یک ربات انسان‌نمای آکروبات‌باز شهرت دارند.
بیگ‌داگ در ابتدا برای ارتش ایالات متحده و با بودجه DARPA پیشرفت یافت؛ اما این پروژه به خاطر این که بیش از حد برای شرایط نبرد پر سر و صدا بود کنار گذاشته شد. بوستون داینامیکس از کارهایی که در پروژه بیگ‌داگ انجام گردیده بود، بهره گرفت تا یک نوع ربات «سگ» تازه با نام اسپات‌مینی طراحی کند که در سال ۲۰۱۶ پرده برداری شد. این شرکت ربات‌های سنگین‌کش مانند اتلس و پهپادهایی مانند وایلدکت (Wildcat) را نیز پیشرفت داده هست.
ریبرت در سال ۱۹۹۲ که بوستون داینامیکس را پایه‌گذاری کرد، استاد دانشگاه MIT بود. برخی از مشارکت‌های اصلی این شرکت در رباتیک شامل انقلابی اساسی در زمینه ساخت ربات‌های خود متعادل/ اصلاح‌گر و ربات‌های پرشگر هستند. بوستون داینامیکس در ۲۰۱۳ از سوی گوگل/ آلفابت خریداری گردید اما بعدا در ژوئن ۲۰۱۷ به سافت‌بانک (SoftBank) فروخته شد.
۱۵. دیوید هنسون: سازنده سوفیا
سوفیا (Sophia) یکی از پیشرفته‌ترین ربات‌های انسان‌نما با هوش مصنوعی است که تا به حال ساخته گردیده. «او» در کمپانی هنگ‌کنگی هنسون روباتیکس (Hanson Robotics) پیشرفت پیدا کرد و در سال ۲۰۱۵ پویا شد.
سوفیا نخستین بار در فستیوال جنوب از جنوب غربی (SXSW) در آستین تگزاس در مارچ ۲۰۱۶ به نمایش عموم درآمد. سوفیا در سال ۲۰۱۷ با کسب شهروندی عربستان سعودی مفهوم ربات‌ها را به معنای واقعی کلمه دگرگون کرد.
دکتر دیوید فرانکلین هنسون جونیور، هنسون‌رباتیکس را در سال ۲۰۱۳ در هنگ‌کنگ پایه‌گذاری کرد. هنسون در ۱۹۶۹ در دالاس تگزاس متولد شد. سرگرمی کودکی او مطالعه آثار علمی تخیلی نویسندگان بزرگی همچون آیزاک آسیموف و فیلیپ کی. دیک (Phillip K. Dick) بود.
او بعدها در مدرسه طراحی رود آیلند به مطالعه هنرهای زیبا رو آورد و در ادامه مدرک دکترایش را در رشته مهندسی و هنر متقابل گرفت. او پیش از پایه‌گذاری هنسون‌رباتیکس به عنوان یک ایده‌پرداز والت دیزنی، مجسمه‌ساز و مشاور فنی رباتیک فعالیت کرده بود. دوران حرفه‌ای او از آن به بعد وقف ساخت ربات‌های شبیه به انسان بوده که سوفیا فقط یکی از دستاوردهای بزرگ اوست.
ثبت ديدگاه