محققان در رشته‌های مختلف علوم گرد هم آمده‌اند تا با کنار هم گذاشتن دانش خود، کلاس تازهی از مواد دی‌الکتریک با ضریب K پایین پیشرفت بدهند تا قانون مور را برای همچنان زنده نگداشته و مانع از به پایان رسیدن عمر این قانون شوند.
قانون مور در حدود 50 سال قبل و برای اولین بار توسط «گوردون مور» یکی از بنیان‌گذاران کمپانی اینتل مطرح شد. این قانون می‌گوید تعداد ترانزیستورهای یک چیپست با مساحت ثابت هر دو سال، تقریبا دو مطابق می‌شود.پیشتر از این فانون به عنوان دستورالعملی برای تولید پردازنده‌های کامپیوتری استفاده می‌شد و ساختار منظمی را در پیشرفت پردازنده‌ها ایجاد می‌کرد. سال‌ها وضعیت تولید چیپست‌ها بر مبنای قانون مور پیش می‌رفت، اما طی سال‌های اخیر صحبت‌هایی در مورد پایان عمر این قانون مطرح می‌شود تا جایی که مدیرعامل انویدیا در حدود دو سال قبل اعلام کرد که قانون مور به پایان راه خود رسیده هست.
لازم به ذکر است قانون مور در دستگاه‌هایی مثل موبایل‌های هوشمند گلکسی سامسونگ، آیفون و سایر دستگاه‌ها طی اعمال می‌شود. باید در نظر داشت که با دو مطابق گردیدن تعداد ترانزیستورها، ابعاد آنها در حال نصف گردیدن است که چنین تغییراتی نه تنها از نظر مالی ممکن است مقرون به صرفه نباشد، بلکه محدودیت‌های فیزیکی هم گاهی چنین اجازه‌ای نمی‌دهد. به علاوه یکی از بزرگترین چالش‌های قرار دادن تعداد ترانزیستور بیشتر در فضایی محدود، مدیریت گرما هست.گروهی از محققان در رشته‌های مختلف از جمله مهندسی مکانیک، مهندسی هوافضا و مهندسی شیمی از دانشگاه «ویرجینیا»، «ویل دیچتل» و دانشگاه «نورث وسترن»، روی پیشرفت گروه تازهی از مواد کار می‌کنند تا بتوانند قانون مور را زنده نگهدارند.دی‌الکتریک با ضریب K پایین با توجه به خواصی که دارند برای استفاده در چیپست‌ها مناسب هستند. چنین دی الکتریک‌هایی به کاهش گرما کمک می‌کنند و در واقع همین دی‌الکتریک‌ها هستند که به حیات قانون مور کمک می‌کنند. اکنون دانشمندان در تلاش هستند دی دی‌الکتریک‌های تازه با ضریب K پایین را شناسایی کنند که بتواند در مقیاس‌های خیلی کوچک هم مورد استفاده قرار گیرد. محققان به این نتیجه رسیده‌اند دستیابی به پیشرفت چنین ماده‌ای نیازمند حضور متخصصین در رشته‌های تخصصی مختلف است تا بتوانند دانش خود را در کنار یکدیگر قرار دهند و چنین ماده‌ای را پیشرفت بدهند.به همین دلیل در تحقیق برای پیشرفت این دی‌الکتریک با ضریب K پایین، متخصصانی از رشته‌های مهندسی مکانیک، شیمی، مواد و مهندسی برق گرد هم آمده‌اند تا این پروژه را به سرانجام برسانند.محققان برای پیشرفت این کلاس تازه مواد، ورق‌های پلیمری به ضخامت فقط یك اتم را پیشرفت داده و آن را 2-D نامیده‌اند. خواص این ورقه‌ها با لایه بندی در یک معماری ویژه کنترل می‌شود. محققان در تلاش هستند کیفیت این ورق‌های پلیمری را بهبود ببخشند.با این کار می‌‌توان امید داشت تا ترانزیستورهای کوچک‌تری به صورت متراکم پیشرفت یابد. خواص این ورقه‌ها اخیرا توسط نهاد «نقشه راه بین‌المللی برای نیمه‌هادی‌ها» به عنوان پیش‌نیازی برای مدارهای مجتمع نسل بعد تصدیق گردیده‌اند.
ثبت ديدگاه