ناسا با استفاده از آلیاژ حافظه‌دار بال کم‌صدا برای هواپیماها می‌سازد

ناسا سرگرم ساخت بال تازهی برای هواپیماهاست که آلودگی صوتی آن‌ها را هنگام نشست و برخاست کاهش می‌دهد.

زمانی که صحبت از آلودگی صوتی هواپیما می‌شود، معمولاً نخستین عامل آلوده کننده‌ای که به ذهن می‌رسد، صدای غرش موتورهای جت هست. اما بدنه و مخصوصاً بال‌ها نیز سر و صدای زیادی تولید می‌کنند که به دلیل جریان باد روی آن‌هاست و زمانی که هواپیما با سرعت کم و در ارتفاع پایین پرواز می‌کند، این صدا به بیشترین حد می‌رسد.

سر و صدای هواپیماها به چند علت مشکل ساز هست. این اصوات نه تنها برای ساکنین اطراف فرودگاه آزاردهنده هستند، بلکه تا حدی سبب هدر رفت انرژی می‌شوند که می‌توان از آن به سود هواپیما استفاده کرد. بال‌های کنونی هزینه را هم گسترش می‌دهند چون فرودگاه‌ها قیمت‌ها را بر مبنای میزان صدای تولید گردیده توسط هواپیماها تعیین می‌کنند.مهندسین ناسا به منظور درک بهتر چگونگی تولید صدا توسط بال‌های هواپیما و یافتن روش‌هایی برای کاهش آن، سرگرم ساخت بال تازهی به نام Quiet-High-Lift هستند که ژانویه ۲۰۲۱ آزمایش تونل باد با سرعت مادون صوت (Subsonic) روی مقیاس 1:10 آن با موفقیت انجام شد.این مدل آزمایشی شامل قسمتی از بدنه هواپیما می‌شود که از وسط به دو نیم تقسیم گردیده و از پهلو روی زمین قرار گرفته هست. روی این بدنه بال تازه و قسمت‌های مختلف آن از جمله فلاپ‌ها و دیگر سطوح آیرودینامیکی، موتور و ارابه فرود نصب گردیده‌اند. محققان با مشاهده عملکرد این بال در تونل باد، به جمع‌آوری داده‌های تجربی (Empirical data) پرداخته و سپس میزان سر و صدای تولیدی را با استفاده از مدل‌سازی های پیچیده کامپیوتری اندازه گیری می‌کنند.ناسا می‌خواهد برخی قطعات بال مانند فلاپ‌های جلو و عقب را با استفاده از آلیاژ حافظه دار (shape-memory alloys) به گونه‌ای تغییر دهد که بازدهی آن‌ها از لحاظ آیرودینامیکی و ساختاری گسترش یافته و صدای کمتری تولید کنند. قرار است پس از اتمام آزمایش‌ها روی نمونه کوچک، نسخه بزرگتر بال ساخته گردیده و پس از پشت سر گذاشتن آزمایشات، در نهایت در صنعت هوافضا بکار گرفته شود.